Wizerunek osoby jest chroniony, ale ochrona ta ma swoje granice. Wyznacza je zarówno art. 81 Ustawy, jak i art. 23 kodeksu cywilnego. Dzisiaj nie będzie kolejnego wpisu o ochronie wizerunku. Na razie Wam daruję 😉 . Chciałbym wrócić do kwestii możliwości fotografowania osób, a nie problematyki związanej z rozpowszechnianiem wizerunku osób uwiecznionych na fotografii. Robić zdjęcia ludziom (w Polsce) w zasadzie można zawsze. O wyjątkach od tej zasady możecie przeczytać w ?Paparazzo?. Stanowisko dotyczące generalnej zasady potwierdza orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 3 września 1998 r. zapadłe w sprawie o sygn. akt I CKN 818/97). Sprawa dotyczyła żądania wydania negatywów ze zdjęciami zrobionymi na potrzeby artykułu prasowego, który nie został nigdy opublikowany. Powód zażądał nakazania pozwanym zwrotu 14 negatywów zdjęć przedstawiających powoda w otoczeniu rzeźb jego autorstwa i przeproszenia go za naruszenie jego godności w wyniku nieudzielenia mu odpowiedzi na pismo skierowane do pozwanego oraz zasądzenia odszkodowania za wyrządzone mu straty moralne.
